نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• ئاسو اسماعیل پور ¹
• جعفر حقیقت ²
• زهرا کریمی تکانلو ³

¹ مدرس/ دانشگاه پیام نور

² عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه تبریز

³ دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه تبریز

چکیده

در پژوهش حاضر سعی بر این است که با استفاده از رویکرد خودتوضیحی برداری عامل تعمیم یافته(‏FAVAR‏)، در طی دوره زمانی 1370 تا ‏‏1400 به صورت سالانه با مقیاس نسبتاْ کوچک برای بررسی شوک‌های اقتصاد کلان و بازار مسکن استفاده شود. بررسی‌های اخیر از افزایش ‏توجه به مدل‌هایی که در طراحی آنها طیف گسترده‌ای از اطلاعات اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرد، حکایت دارد. این امر با تکمیل کردن ‏مدل‌های سنتی خودرگرسیون برداری(‏VAR‏)، با استفاده از یک یا چند عامل امکان پذیر شده است. تأثیر شوک‌های تولید، تورم، نرخ ارز، ‏درآمدهای نفتی و حجم پول برررسی شده است. برای برآورد سطح قیمت مسکن از چهار شاخص قیمت مسکن، سوخت و روشنایی، شاخص ‏مستغلات، اجاره و فعالیت های کسب و کار؛ شاخص مسکن اجاره‌ای در تهران و شاخص قیمت خدمات ساختمانی می شوند و برای برآورد ‏سطح سرمایه گذاری در بخش مسکن نیز از شش متغیر عمده استفاده شده است که عبارتند از مجموع سرمایه‌گذاری در خانه‌های جدید در ‏مناطق شهری، مجموع سرمایه گذاری در خانه‌های جدید در شهرهای بزرگ، مجموع سرمایه گذاری در خانه‌های جدید در تهران، تعداد ‏پروانه‌های صادر شده توسط شهرداری‌ها در کل مناطق شهری، تعداد پروانه‌های صادر شده توسط شهرداری‌ها در شهرهای بزرگ و تعداد ‏پروانه‌های صادر شده توسط شهرداری‌ها در تهران. با توجه به نتایج به دست آمده شوک‌های حجم پول، تورم، تولید، درآمدهای نفتی و نرخ ‏ارز یک اثر موج مانندی در بخش مسکن ایجاد می‌کند که این اثر حدود 6 تا 8 سال در بخش مسکن ماندگار می شود.

کلیدواژه‌ها

• شوک های اقتصاد کلان
• بازار مسکن
• اقتصاد ایران
• رویکرد ‏FAVAR

موضوعات

• اقتصاد پولی