نویسنده
عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
فکر ارتباط مزد و بهرهوری کار همراه با توسعه صنعتی در سطح اقتصاد خرد مطرح شد و همگام با رشد صنایع، انواع نظامهای مزدی منطبق با بهرهوری کار به وجود آمد. در همه این نظامها بخشی از مزد یا تمامی آن به بازده فردی یا گروهی ارتباط پیدا میکند. این نظامها با عنوان نظام «پرداخت براساس نتایج» تقریباً در همه قراردادهای کار دسته جمعی نقش اساسی دارند. ارتباط مزد و بهرهوری در سطح کلان به لحاظ تثبیت اقتصادی و کنترل تورم و نیز بهرهگیری نیروی کار از دستاورد ناشی از بهرهوری مدنظر است. مقاله حاضر برای اولینبار با اندازهگیری بهرهوری کار از طریق بهرهوری متوسط تعمیم یافته نیروی کار در سطح فعالیتهای صنعت و ارایه دیدگاههای نظری آن، ارتباط مزدها و بهرهوری نیروی کار را در سطح فعالیتهای صنعت طی دور زمانی 1373 - 1379 مورد بررسی قرار میدهد. نتایج این بررسی نشان میدهد که در دوره فوق، ارتباط مستقیم میان مزدها و بهرهوری وجود داشته و ساختار این ارتباط در فعالیتهای مختلف صنعت یکسان بوده است.
کلیدواژهها