نویسندگان

• منصور زراء نژاد ¹
• بهروز قنادی ²

¹ دانشیار اقتصاد، گروه اقتصاد دانشگاه شهید چمران اهواز

² دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد

چکیده

تعیین معیاری برای اندازه‌گیری میزان بهره‌وری نیروی کار در صنایع استان خوزستان، یکی از لوازم بهبودِ بهره‌وری نیروی کار است.  تعیین این معیار نیازمند تخمینِ تابع بهره‌وری نیروی کار صنایع این استان و بررسی عوامل مؤثر برآن است. بدین منظور یک مدل کاب- داگلاسِ تعمیم یافته با متغیرهای مستقلی مانند موجودی سرمایه، شکاف بین تولیدِبالقوّه و بالفعل وهزینه‌های تحقیق وتوسعه به کار رفته و دورة مورد بررسی، سالهای1350-1380 است.  با توجّه به نبود داده‌های موجودی سرمایه و شکاف تولید در استان، داده‌های مربوط تولید شد. برای تخمین داده‌های موجودیِ سرمایة صنایع استان خوزستان از روش روندنمایی سرمایه‌گذاری و برای تخمین تولید بالقوّه صنایع از روش اینتریلییگیتور استفاده شده است. نتایج برآورد نشان می‌دهد که میزان بهره‌وری نیروی کار با موجودی سرمایه و با هزینه‌های تحقیق و توسعه رابطة مستقیم و با شکاف بین تولید بالقوّه و بالفعل رابطة معکوس دارد. همچنین، نتایج نشان داد که بهره‌وری واقعی در صنایع استان روند نزولی دارد به گونه‌ای که مقدار بهره‌وری واقعی در سال 1380 تنها ده درصد مقدار واقعی بهره‌وری سی سال پیش است.

کلیدواژه‌ها

• بهره‌وری
• نیروی کار
• تولید بالقوّه
• تولید بالفعل
• موجودی سرمایه
• خوزستان