نویسندگان
1 دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه تبریز
2 کارشناس ارشد توسعه اقتصادی و برنامه‌ریزی
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین دستمزد واقعی و بهرهوری نیروی کار در بخش صنعت ایران در دوره 1358 تا 1381 است. برای این منظور از روش اقتصاد سنجی خود رگرسیون با وقفههای توزیع شونده (ARDL) استفاده شده است.
براساس یافتههای این پژوهش، بهرهوری تأثیر معناداری بر دستمزد واقعی بخش صنعت ندارد. هرچند، وجود رابطه تعادلی بلندمدت (همگرایی) میان دستمزد واقعی ، بهرهوری و دیگر متغیرهای مدل در بخش صنعت ایران تأیید می‌شود. همچنین، آزمون علیت گرانجر میان بهرهوری و دستمزد نشان‌دهنده عدم وجود رابطه علیّت میان این دو متغیر در بخش صنعت ایران است، این مسئله نشان می‌دهد که عواملی غیر از بهرهوری در تعیین دستمزد واقعی بخش صنعت ایران دخالت داشته که از جمله میتوان به عوامل نهادی و قانونی و دخالتهای دولت در تعیین دستمزدها در این بخش اشاره کرد.
کلیدواژه‌ها
)