نویسندگان

• قهرمان عبدلی ¹
• حسن حیدری ²

¹ استادیاردانشکده اقتصاد دانشگاه تهران

² دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشگاه تهران

چکیده

یکی از مهم‌ترین مباحث در تجزیه و تحلیل فایده ـ هزینه پروژه‌های عمومی به عامل تنزیل مربوط می‌شود. به طور معمول برای تنزیل منافع و هزینه‌های هر  پروژه بخش عمومی از نرخ تنزیل ثابت و به دنبال آن از عامل تنزیل نمایی (نزولی) استفاده می‌شود. این عامل تنزیل به دلایل زیر دقیق نیست: 1. عوامل مؤثر و شدت تأثیر آنها برمنافع و هزینه‌های پروژه از زمانی به زمان دیگر متفاوت است، 2.  مطالعات تجربی[1]  و آزمایشگاهی[2] نشان می‌دهند که افراد و گروه‌ها در عمل نرخ تنزیلی را که برای زمان‌های دورتر به‌ کار می‌برند، کمتر از زمان‌های نزدیک است، 3. اگر نااطمینانی نسبت به نرخ تنزیل وجود داشته باشد، می­توان ثابت کرد که نرخ تنزیلی که از حل این سیستم به دست می‌آید تابع نزولی از زمان است. در این پژوهش نشان می‌دهیم که می‌توان مشکلات یاد‌شده را از طریق ارتباط‌دادن عامل تنزیل به نرخ خطر حل‌نمود. بدین منظور،ضروری است توزیع احتمال پروژه مورد نظر و یا نرخ مرگ و میر جمعیت بهره‌بردار از آن را به‌ دست آورده، سپس با استفاده از رابطه بین نرخ خطر و عامل تنزیل، عامل تنزیل را برای تنزیل منافع و هزینه‌ها به دست آورد. در این پژوهش، برای انواع توزیع احتمال، عامل تنزیل متناظر را استخراج کرده و با استفاده از نتایج پژوهش‌های پیشین برای توزیع نمایی و یکنواخت عامل تنزیل و نرخ خطر، متوسط عمرپروژه‌ها برای کشورهای ایران، هند، آمریکا، ژاپن، آلمان و فرانسه را استخراج کرده‌ایم. یافته‌ها نشان می‌دهد که، نرخ خطر در کشورهای ایران و هند از کشورهای دیگر بیشتر بوده و عمر متوسط پروژه‌ها در ایران و هند از کشورهای دیگر کمتر است.



   1.empirical 


[2] [2]. experimental 
 

کلیدواژه‌ها

• تجزیه و تحلیل فایده ـ هزینه
• نرخ خطر
• نرخ تنزیل