نویسندگان

• سعید مشیری ¹
• کامران پاکیزه ²
• منوچهر دبیریان ³
• ابوالفضل جعفری ⁴

¹ دانشیار دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبایی

² دانشجوی دکتری حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی

³ کارشناس ارشد ریاضی

⁴ کارشناس ارشد مدیریت مالی

چکیده

این مقاله یک مطالعه تجربی برای بررسی رابطه میان بازده شاخص سهام و نرخ تورم با استفاده از روش چند مقیاسی موجک[1] در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش، ضمن مرور اجمالی برخی پژوهش‌های تجربی پیشین، فرضیه فیشر[2] مبنی بر وجود رابطه مثبت بین نرخ بازدهی اسمی سهام و نرخ تورم با استفاده از روش چندمقیاسی موجک را آزمون می‌نماییم. روش چندمقیاسی امکان بررسی رابطه یاد شده را در مقیاس­های زمانی متفاوت فراهم می­نماید. نتایج تحلیل رگرسیون در محدوده موجک و همبستگی موجک نشان می­دهد که رابطه بین تورم و بازده سهام در افق کوتاه­مدت، منفی و در افق میان­مدت و بلندمدت مثبت است. یافته‌های این پژوهش با نتایج مطالعات عزیزی (1383)، بودوخ و ریچاردسون (1993)، ونگ و وو (2000)  و راین (2006)  که با رویکردهای غیر از تجزیه­ و­ تحلیل موجک انجام شده‌اند، سازگار است. یافته‌های این پژوهش همچنین از فرضیه فیشر حمایت قوی نموده و با نتایج کیم و این[3] (2005) که رابطه بین تورم و بازده سهام را با استفاده از رویکرد تجزیه­ و ­تحلیل موجک مورد مطالعه قرارداده‌ند، تا حدی متفاوت است ولی سازگاری نسبی دارد. بدین ترتیب که در مطالعه کیم و این رابطه بین تورم و بازده سهام در کوتاه و بلندمدت، مثبت اما در دوره‌های میان‌مدت، منفی است.



[1]. wavelet multiscaling method                                                                2. Fisher hypothesis


3. Kim and In


[3]. Kim and In

کلیدواژه‌ها

• بازده سهام
• تورم
• تجزیه ‌و ‌تحلیل موجک
• همبستگی
• فرضیه فیشر
• بورس اوراق بهادار تهران