نویسندگان
1 دانشجوی دکتری مدیریت، دانشگاه تربیت مدرس
2 استاد گروه مدیریت دانشگاه تربیت مدرس
3 کارشناس ارشد مدیریت، دانشگاه اصفهان
چکیده
عموماً سرمایهگذار در مسئله انتخاب پرتفولیو اهداف چندگانه و متناقضی از قبیل بازدهی، ریسکو نقدشوندگی مدنظر دارد. از طرف دیگر سرمایهگذاردارای ترجیحات خاص خود در مورد اهداف است. مرور ادبیات تحقیق نشان میدهد، از جمله اهدافی که در مسئله انتخاب پرتفولیو استفاده نشده است، حداقل‌کردن ریسک غیرسیستماتیک و حداکثرسازی چولگی بازدهی پرتفولیو است. در این تحقیق سعی شده است به منظور انتخاب پرتفولیوی بهینه، از بین سهام 50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران مدلی چندهدفه برای بهینهکردن اهداف، بازدهی، ریسک سیستماتیک، ریسک غیرسیستماتیک، نقدشوندگی، ضریب چولگی و نسبت شارپ طراحی شود. مدل طراحی شده غیرمحدب است و نمیتوان آن را با الگوریتمهای تحقیق در عملیات بهینه کرد. بنابراین از الگوریتم ژنتیک برای بهینهکردن مدل استفاده شده است. مقایسه جواب حاصل از الگوریتم ژنتیک با مدل کلاسیک مارکویتز و مدل آرمانی با اهداف خطی و غیرخطی (درجه دوم) نشان میدهد که اگرچه بازدهی پرتفولیو حاصل از الگوریتم ژنتیک کمتر از مدل‌های دیگر است، اما کاهش بازدهی با کاهش در میزان ریسک جبران شده و معیارهای تعدیل‌شده بر مبنای ریسک بر بهتر بودن جواب حاصل از الگوریتم ژنتیک صحه میگذارد. همچنین پرتفولیو حاصل، تنوع بیشتری نسبت به پرتفولیو مدل‌های دیگر دارد.
کلیدواژه‌ها
)