نویسندگان

1 عضو هیأت علمی دانشگاه یزد

2 کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشگاه یزد

چکیده

ارزیابی تجربه چند دهه سیاست­گذاری در اقتصاد ایران نشان می­دهد که هنوز بین وضعیت جاری و وضعیت هدف­گذاری شده دربرنامه­های توسعه، شکاف وجود دارد. وضعیت پایای شبیه­سازی شده برای اقتصاد ایران با استفاده از یک الگوی تعادل عمومی 52 دوره­ای نسل­های هم‌پوشان، نشان می­دهد که کلیه متغیرهای پایا شده در الگوی مذکور ارزش­های متفاوتی درمقایسه با وضعیت جاری­شان به خود اختصاص داده­اند. متغیرهایی چون متوسط ذخیره سرمایه سرانه، درآمد و مصرف سرانه، اشتغال و نرخ بهره نسبت به مقادیر جاری به ترتیب 618/0، 702/0، 201/0، 042/0 و 03/0 اختلاف دارند. بررسی عکس­العمل وضعیت بهینه در مدل برازش‌شده نسبت به شوک ناشی از بسته سیاست مالی پیشنهادی این ضرورت بازنگری را آشکار می­کند؛ چنانچه سیاست­گذار اقتصادی نرخ مالیات، سن بازنشستگی، حق بیمه بازنشستگی و نرخ ترجیح زمانی را به­ترتیب، ده درصد (کاهش)، چهار سال (کاهش)، ده درصد (افزایش) و ده درصد (کاهش) به طور هم‌زمان تغییر دهد، متوسط ذخیره سرمایه، درآمد، مصرف سرانه، کل اشتغال و نرخ بهره در وضعیت پایا حدود 663/11، 139/4، 3/9، 249/11 و 408/0- درصد تغییر خواهند نمود. این موضوعات بر ضرورت بازنگری در سیاست­های مالی در اقتصاد ایران، جهت نیل به مقادیر مورد نظر در برنامه­های توسعه آتی تأکید می‌کند. براساس یافته­های این مطالعه، پیشنهاد می­شود هم در طراحی وضعیت مطلوب متغیرهای کلان اقتصادی کشور و هم در ارتقاء آنها به سطوح بالاتر، توان موجود در اقتصاد کشور  مورد توجه قرارگیرد. 

کلیدواژه‌ها