نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه اصفهان
2 دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
چکیده
بیش از سه دهه تنها از عمر سیاستگذاری توسعه در ایران پس از انقلاب می گذرد ، اما ایران هچنان در چارک چهارم توسعه یافتگی و چارک اول توسعه‌نیافتگی قرار دارد. گرچه توسعه یافتگی و توسعه‌نیافتگی را نمی‌توان تنها به امر سیاستگذاری تقلیل داد، ولی سیاستگذاری همواره یکی از عوامل مؤثر بر توسعه دیده شده است. بر همین اساس این پژوهش می کوشد با استفاده از نظریه زمینه‌ای دلایل ناکامی سیاستگذاری توسعه در ایران از نظر متخصصان و متصدیان سیاستگذاری توسعه را فهم نماید. بر این اساس با 22 متخصص و متصدی امر سیاستگذاری توسعه مصاحبه نیمه ساختار یافته صورت گرفت و مصاحبه ها از طریق کدگذاری سه مرحله ای شامل کدگذاری باز ، محوری و انتخابی تحلیل گردید. در این تحلیل، ابتدا 629 مفهوم اولیه به دست آمد که در مراحل بعدی به78 مقوله فرعی سپس 24 مقوله اصلی و نهایتا یک مقوله هسته تقلیل یافت. مقوله هسته پژوهش یعنی تثلیت ناکارآمدی ها نشان داد سیاستگذاری توسعه در ایران دچار مثلث ناکارآمدی ها شامل ناکارآمدی حکمرانی، ناکارآمدی ساخت اجتماعی و ناکارآمدی نظم نخبگانی است که نه به صورت متجزا بلکه به صورت درهم تنیده، در یک مثلث مفصل بندی شده و ناکارآمدی سیاستگذاری توسعه در ایران را شکل بخشیده اند. این وضعیت مبین شکل گیری نوعی مثلث شوم در سیاستگذاری توسعه در ایران است و بر این موضوع تأکید دارد که در صورت تداوم این وضعیت، ایران درگیر نوعی توسعه‌نیافتگی مضاعف و تعلیق توسعه یافتگی پایدار خواهد گردید.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)