نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سعید کریمی پتانلار ¹
• علی اکبر باجلان ²

¹ دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه مازندران

² . دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه مازندران

چکیده

هدف این مقاله بررسی و تعیین اثر سهم مخارج بودجه­ای نظامی بر رشد اقتصادی در چارچوب الگوی رشد درون زا می باشد. بدین منظور با استفاده از داده­های سری زمانی کشور ایران، طی دوره 1367 الی 1391 و الگوی خودرگرسیونی با وقفه­­های توزیع شده  به تعیین اثر سهم مخارج بودجه­ای نظامی بر رشد اقتصادی در ایران پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد، که بین رشد اقتصادی و سهم مخارج بودجه­ای نظامی از تولید ناخالص داخلی یک رابطه U معکوس وجود دارد.  بنابراین سهمی از مخارج بودجه­ای نظامی وجود دارد که رشد اقتصادی را حداکثر می سازد که حدود 73/2 درصد از تولید ناخالص داخلی می باشد، که از مقدار متوسط آن در دوره مورد بررسی(95/2 درصد)، پایین­تر است. بنابراین به نظر می رسد، که جامعه از تخصیص مجدد منابع به سمت مخارج بودجه­ای غیر نظامی مانند آموزش و بهداشت می­تواند منتفع گردد.

کلیدواژه‌ها

• سهم بهینه مخارج بودجه‌ای نظامی
• الگوی رشد درون‌زا
• الگوی خودرگرسیونی با وقفه‌های توزیع شده