غلامرضا کشاورز حـداد؛ محمـد قدسی قاراب
دوره 19، شماره 59 ، تیر 1393، ، صفحه 73-116
چکیده
افزایش سن ازدواج زنان و مردان اثر مهمی بر متغیرهای جمعیتی از جمله باروری و رشد جمعیت دارد. از این رو بسیاری از پژوهشگران به بررسی علل و عوامل موثر بر آن پرداختهاند.در این میان متغیرهای بازار کار از جمله دستمزد به دلیل تامین معاش خانواده که میتواند تاثیر معنیداری بر ازدواج داشته باشد، بیش از سایر متغیرها خود را مینمایاند. ...
بیشتر
افزایش سن ازدواج زنان و مردان اثر مهمی بر متغیرهای جمعیتی از جمله باروری و رشد جمعیت دارد. از این رو بسیاری از پژوهشگران به بررسی علل و عوامل موثر بر آن پرداختهاند.در این میان متغیرهای بازار کار از جمله دستمزد به دلیل تامین معاش خانواده که میتواند تاثیر معنیداری بر ازدواج داشته باشد، بیش از سایر متغیرها خود را مینمایاند. طبق مطالعات صورت گرفته افزایش نابرابری دستمزد مردان موجب شده است که زنان سطح دستمزد مورد انتظار از همسر آیندهشان را افزایش دهند و برای یافتن همسر مناسب مدت زمان بیشتری صرف جستجو نمایند. این به معنای افزایش سن ازدواج در جامعه است. در ایران نیز با توجه با آمارهای موجود سن اولین ازدواج زنان و مردان روندی افزایشی داشته و افزایش نابرابری دستمزد در بازار کار که از دادههای بودجه خانوار سالهای 1370 تا 1389 بدست آمده، افزایش محسوسی را نشان میدهد. اگرچه اثر دیگر متغیرها همچون نسبت جنسیتی افراد مجرد، نسبت دستمزد مردان به زنان، نرخ طلاق به ازدواج در این مطالعه بررسی شده، ولی تمرکز اصلی در این پژوهش بر نابرابری دستمزد مردان است. بر اساس دادههای همفزون دستمزد واقعی مردان و نسبت زنان مجرد 20 تا30 سال که در قالب دادههای استانی حاصل و با روش اقتصاد سنجی پانل برازش شدند، نتیجه گرفته میشود که نابرابری دستمزد مردان موجب تاخیر در ازدواج زنان سنین 20 تا 30 سال میشود. البته اثر این متغیر بر سن ازدواج امری موقتی است و زنان با گذار به سنین بالاتر حساسیت معنیدار ولی کمتری به این مشخصه مینمایند. بطوریکه برای زنان 30 تا 50 سال این مشخصه به مرور تعیینکنندگی خود را از دست میدهد. در مطالعه حاضر علاوه بر دادههای همفزون از دادههای فردی بودجه خانوار نیز استفاده شده و تاثیر نابرابری دستمزد بر تمایل زنان به ازدواج با استفاده از روش پروبیت در سطح فرد نیز تایید میشود.
