غلامرضا کشاورز حداد؛ محمدرضا اصفهانی
دوره 18، شماره 56 ، مهر 1392، ، صفحه 1-40
چکیده
شاخص ماهیانه بازار سهام تهران در بازهی زمانی ماه اول سال 1380 تا ابتدای ماه دوم سال 1391، دارای رشد میانگین حسابی 155 درصد بوده است، این درحالی است که بازدهی سپردهی سرمایهگذاری 5 ساله 25درصد در سال بوده است. چرا سرمایهگذاران مالی تمایل زیادی به سرمایهگذاری در بازار سهام ندارند؟ موضوع این مقاله بررسی وجود معمای صرف سهام در بورس ...
بیشتر
شاخص ماهیانه بازار سهام تهران در بازهی زمانی ماه اول سال 1380 تا ابتدای ماه دوم سال 1391، دارای رشد میانگین حسابی 155 درصد بوده است، این درحالی است که بازدهی سپردهی سرمایهگذاری 5 ساله 25درصد در سال بوده است. چرا سرمایهگذاران مالی تمایل زیادی به سرمایهگذاری در بازار سهام ندارند؟ موضوع این مقاله بررسی وجود معمای صرف سهام در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا از دادههای مربوط به شاخص کل قیمت در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان یک دارایی ریسکی و نرخ سود سپردهی سرمایهگذاری بلندمدت 5 ساله به عنوان یک دارایی غیر ریسکی استفاده شده است. یافتههای ما نشان میدهد که، معمای صرف سهام در بورس اوراق بهادار تهران وجود نداشته و دلیل جریان نیافتن نقدینگی از سپردههای بانکی به سمت بازار سرمایه ریسکگریزی سرمایهگذاران است. علاوه براین مقایسهی شاخصهای منتخب بورس اوراق بهادار با یکدیگر و با استفاده از آزمون‌های تسلط تصادفی آشکار میسازد که تصمیمگیرندگان بازار سرمایه براساس ترجیحات خود برای انتخاب سهمهای بهینه در سبد، ابتدا سهمهای موجود در شاخص صنعت، سپس شاخص 50 شرکت فعالتر و در آخر شاخص 30 شرکت بزرگ را برمیگزینند.
