صغری درویشی؛ احمدعلی کیخا؛ محمود احمدپور برازجانی
چکیده
با توجه به سطح شکار بالا در تالاب فریدونکنار که موجب انقراض بسیاری از گونه های پرندگان مهاجرو حتی تخریب اکوسیستم منطقه شده، ضروری است برای حفظ تنوع زیستی منطقه و پناهگاه حیات وحش منطقه، چاره‌ای اندیشیده شود؛ راه‌حلی که هم منافع بومیان منطقه و هم تنوع زیستی را به یک تعادل پایدار برساند. در این مطالعه از یک مدل زیستی-اقتصادی ...
بیشتر
با توجه به سطح شکار بالا در تالاب فریدونکنار که موجب انقراض بسیاری از گونه های پرندگان مهاجرو حتی تخریب اکوسیستم منطقه شده، ضروری است برای حفظ تنوع زیستی منطقه و پناهگاه حیات وحش منطقه، چاره‌ای اندیشیده شود؛ راه‌حلی که هم منافع بومیان منطقه و هم تنوع زیستی را به یک تعادل پایدار برساند. در این مطالعه از یک مدل زیستی-اقتصادی برای برآورد بهینه اجتماعی شکار پرندگان استفاده شده است. هدف این مدل بهدست آوردن حدی از شکار و حفاظت منطقه است که در آن هم تنوع زیستی منطقه به خطر نیفتد و هم منافع بومیان بهرهبردار، برآورده شود. طبق نتایج مدل زیستی-اقتصادی، اگر ارزشهای سازگار در محاسبه بهینه شکار آورده شود، تعداد بهینه تالابها و پرندگان مقدارشان بالاتر از مقادیر معمول است، اما با افزایش هزینه آمادهسازی دامگاهها، این مقادیر کمتر میشود. این در حالی است که کاهش هزینههای نگهداری و احیای تالابها، بهینه تمامی متغیرها را به طور معنیداری افزایش میدهد. نتایج مدل فوق نشان داد، وقتی ارزش خدمات اکوسیستم تالابها و دیگر ارزشهای سازگار در محاسبات لحاظ شود، تعداد تالابها با توجه به سطح بهینه اجتماعی افزایش پیدا میکند.
