نویسنده
استادیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
آنچه در اقتصاد جدید مورد توجه است، ساختار متکی به دانش و آگاهی آن است؛ نه تنها از این جهت که امروزه فرض می شود دانش و آگاهی از طریق رشد و افزایش بهره وری در تولید اهمیت فزاینده یافته است، بلکه از این جهت که مادیت و حالت فیزیکی مواد نیز کم اهمیت شده و استفاده کالاها و خدماتی نظیر نرم افزارهای کامپیوتری، وسایل تفریحی تصویری، زنجیره های ژنی، تحویل اینترنتی کالا و خدمات و به عبارتی محصولات اطلاعاتی و ارتباطی افزایش یافته و این موضوع بر رشد و بهره وری اقتصاد تاثیر مثبت گذاشته است. به بیان دیگر، کالاها و فعالیت های جدید در دنیای معاصر در قلب پیشرفت اقتصادی قراردارند؛ اما درک آن تنها با فهم و درک اقتصادی از کالاها و خدمات جدید شروع می شود. ارزش ایجادشده توسط کالاها و خدمات جدید باید به نوعی به طور دقیق به معیارهای کمی تبدیل شوند. با این وصف هدف این مقاله، اندازه گیری اهمیت بخش اطلاعات در اقتصاد ایران است. بدین منظور از الگوی داده- ستانده (جدول داده- ستانده سال 1380 مرکز آمار ایران) و روش متغیرهای مختلط (MVA) استفاده کرده و اهمیت بخش اطلاعات از نظر متغیرهای کلان اقتصادی نظیر ارزش افزوده، اشتغال و درآمد را تجزیه و تحلیل کرده ایم. برای این امر بخش اطلاعات را با تفکیک به دو بخش صنعتی و خدماتی، تجزیه و تحلیل کرده ایم. نتایج به دست آمده نشان می دهد که اثر مستقیم و غیرمستقیم بخش اطلاعات در ایران از نظر اشتغال حدود 4.4 درصد، از نظر ارزش افزوده 6.4 درصد و از نظر جبران خدمات کارکنان 9 درصد کل اقتصاد است.
کلیدواژه‌ها
)