نویسنده
استادیار بخش اقتصاد دانشگاه شیراز
چکیده
چگالی فعالیت اقتصادی به عنوان فشردگی جغرافیایی فعالیتهای اقتصادی در هر واحد زمین تعریف شده است. چگالی فعالیت اقتصادی از یک طرف بدلیل ایجاد بازدهی فزاینده نسبت به مقیاس، افزایش سرریزهای دانش و امکان تخصصی شدن، بهرهوری نیرویکار را افزایش میدهد، اما از طرف دیگر، با افزایش چگالی فعالیت اقتصادی، ازدحام و آلودگی در منطقه افزایش یافته و موجب کاهش بهرهوری نیروی کار میگردد. هدف مقاله حاضر، تحلیل تأثیر متغیر چگالی فعالیت اقتصادی بر بهرهوری نیروی کار در استانهای ایران میباشد که از چارچوب مدل کیکونی و هال (1996) استفاده شده است و الگوی اقتصاد سنجی براساس مدل کیکونی و هال طراحی شده که برای 28 استان ایران طی دوره 1390-1380 توسط روش دادههای تابلویی و با استفاده از برآوردگر کوواریانس دریسکول- کرای برآورد گردیده است. نتایج حاصل از برآورد الگوی اقتصاد سنجی حاکی از تأثیر مثبت چگالی سرمایه و چگالی نیروی کار (که پرکسی چگالی فعالیت اقتصادی در نظر گرفته شدهاند) بر بهرهوری نیروی کار در استانهای ایران است و نشاندهنده این است که در ایران اثر تجمیع چگالی فعالیتهای اقتصادی بر اثر ازدحام مسلط است و با دو برابر شدن چگالی فعالیت اقتصادی در منطقه بهرهوری نیروی کار در ایران 63 درصد افزایش یافته است.
کلیدواژهها