نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• حسین طلاکش نایینی ¹
• رضا طالبلو ²
• تیمور محمدی ²
• پریسا مهاجری ²

¹ دانشجوی دکتری اقتصاد مالی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی

² عضو هیات علمی گروه اقتصاد نظری، دانشکده اقتصاد ،دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

کاربردهای گسترده مبحث قیمت‌گذاری دارایی‌ها در حوزه‌های مالی و اقتصاد، موجب شده است که اهمیت این موضوع طی سالهای اخیر افزایش یافته و ابعاد نظری و تجربی آن، بیشتر مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد. در این راستا هدف اصلی مقاله حاضر این است که مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی را در قالب دو روش بتا (عاملی) و روش عامل تنزیل تصادفی در بازار سهام ایران مقایسه نماید. لذا با استفاده از داده‌های ماهانه بازدهی شاخص کل و بازدهی سهام‌ شرکت‌های حاضر در بازار بورس اوراق بهادار تهران طی دوره (1)1379 تا (6)1398 و تشکیل سبدهای 5*5 موسوم به سبدهای 25 تایی فاما و فرنچ، کارایی و پایداری الگوهای مذکور برای مدل‌های تک عاملی (مدل قیمت‌گذاری دارایی سرمایه‌ای) و چند عاملی (مدل سه عاملی فاما و فرنچ) با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (روش گشتاورهای تعمیم یافته) بررسی و مقایسه می‌شود. نتایج نشان می‌دهند روش‌های فوق برتری کامل نسبت به یکدیگر ندارند. در واقع، در مدل قیمت‌گذاری دارایی سرمایه‌ای، روش عامل تنزیل تصادفی، کارایی بیشتر و پایداری کمتری نسبت به روش بتا دارد و در مدل سه عاملی فاما و فرنچ، روش بتا، کارایی بیشتر و پایداری کمتری نسبت به روش عامل تنزیل تصادفی دارد

کلیدواژه‌ها

• روش بتا
• روش عامل تنزیل تصادفی
• روش گشتاورهای تعمیم‌یافته
• کارایی
• پایداری

موضوعات

• اقتصاد مالی