نویسندگان

• سعید راسخی ¹
• سامان قادری ²

¹ دانشیار اقتصاد دانشگاه مازندران

² دانشجوی دکتری علوم اقتصادی دانشگاه مازندران

چکیده

ادبیات اخیر تجارت درون صنعت، رابطه میان تجارت درون صنعت و هزینه‌های تعدیل را مورد توجه قرار داده است. هزینه­های تعدیل، شامل زیان‌های ناشی از بیکاری موقت در بازار کار هستند که به دلیل انعطاف­ناپذیری دستمزد، هزینه‌های جستجو، جابجایی و آموزش مجدد نیروی کار به وجود می‌آیند. براساس فرضیه تعدیل آرام، توسعه تجارت درون صنعت در مقایسه با تجارت بین صنایع دارای هزینه تعدیل کمتری است. مطالعه حاضر با استفاده از داده­های تابلویی، به آزمون و بررسی فرضیه تعدیل آرام برای صنایع کارخانه‌ای ایران در سطح 4 رقم طبقه‌بندی ISIC طی دوره زمانی 1385-1381 پرداخته است. برای این منظور، تجارت درون صنعت به انواع آن(عمودی و افقی) تفکیک شده و این فرضیه مورد آزمون قرار گرفته است. تجارت درون صنعت افقی نسبت به تجارت درون صنعت عمودی، هزینه تعدیل کمتری را ایجاد می­کند. براساس یافته­های تحقیق حاضر، فرضیه تعدیل آرام برای کشور ایران، با تأکید بر کل تجارت درون صنعت در صنایع کارخانه­ای، مورد تأیید قرار نمی‌گیرد؛ ولی با تفکیک تجارت درون صنعت به انواع آن، فرضیه تعدیل آرام برای تجارت درون صنعت افقی تأیید می‌گردد. همچنین این فرضیه که تجارت درون صنعت افقی نسبت به تجارت درون صنعت عمودی، هزینه تعدیل کمتری دارد، مورد تأیید قرار می‌گیرد. براساس نتایج تحقیق حاضر، پیشنهاد می‌شود در توسعه تجارت خارجی، تجارت درون صنعت به ویژه تجارت درون صنعت افقی مورد توجه و تأکید بیشتری قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

• فرضیه تعدیل آرام
• تجارت درون صنعت افقی و عمودی
• هزینه‌های تعدیل
• صنایع کارخانه‌ای ایران