نویسندگان
1 دانشیار دانشکده اقتصاد علامه طباطبایی
2 کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
هدف این مقاله تعیین اهمیت نسبی فعالیت‌های اقتصادی ایران با استفاده از رویکرد پیوندهای پسین و پیشین خالص و جدول داده- ستانده ایران می‌باشد. در مقایسه با سایر تکنیک‌ها، استفاده از این تکنیک موجب می‌شود که از برآورد بیش از اندازه اهمیت بخشها (یا سنجش مضاعف پیوندها در رویکرد سنتی) اجتناب شود و ماهیت دوگانه وابستگی بین یک بخش و کلیت اقتصاد بهتر مشخص گردد. نتیجه مطالعه نشان می‌دهد که اگرچه در روش پیوندهای ناخالص بیشتر بخشهای کالایی نظیر کشاورزی و صنعت به عنوان بخشهای حائز اهمیت ظاهر می‌شوند اما در رویکرد پیوندهای پسین و پیشین خالص بخشهای دارای اهمیت نسبی بالا بیشتر مربوط به فعالیت‌های خدماتی نظیر خرده‌فروشی و عمده‌فروشی، هتل و رستوران- آموزش و غیره می‌باشند که با توجه به نقش قابل توجه آنها در ساختار تولید و اشتغال در کشوری نظیر ایران این رویکرد مناسب‌تر به نظر می‌رسد.
کلیدواژه‌ها
)