اقتصاد بین الملل
فرهاد خدادادکاشی؛ سهیلا میرزابابازاده؛ سمیه شاه حسینی؛ سیاوش جانی
چکیده
تجربه کشورها موید آن است که صادرات از عوامل مهم رشد اقتصادی و تداوم آن بوده است و مزیت هزینهای، دانش و نوآوری از عوامل موثر بر صادرات هستند. کسب مزیت هزینهای به عوامل مختلف از جمله یادگیری وابسته است. یادگیری ضمن انجام کار با کاهش هزینههای تولید و ایجاد مزیت رقابتی به گسترش تجارت بینالملل و رشد اقتصادی منجر میشود. هدف ...
بیشتر
تجربه کشورها موید آن است که صادرات از عوامل مهم رشد اقتصادی و تداوم آن بوده است و مزیت هزینهای، دانش و نوآوری از عوامل موثر بر صادرات هستند. کسب مزیت هزینهای به عوامل مختلف از جمله یادگیری وابسته است. یادگیری ضمن انجام کار با کاهش هزینههای تولید و ایجاد مزیت رقابتی به گسترش تجارت بینالملل و رشد اقتصادی منجر میشود. هدف اصلی این مقاله تحلیل یادگیری ضمن انجام کار و بررسی تاثیر آن بر صادرات صنعتی در سطح کدهای ISIC چهار رقمی طی دوره زمانی 1390 تا 1394 است. برای این منظور سه شاخص متفاوت برای کمی کردن یادگیری، تعریف عملیاتی شده و سه مدل عرضه صادرات با استفاده از تکنیک دادههای تابلویی تخمین زده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از آن است که در هر سه مدل، یادگیری ضمن انجام کار، تاثیر مثبت و معنادار بر عرضه صادرات دارد. به عبارت دیگر، تاثیر یادگیری بر صادرات به نحوه تعریف عملیاتی حساس نیست. همچنین متغیرهای باز بودن تجاری، هزینه تحقیق و توسعه و سرمایه انسانی نیز همگی دارای تاثیر مثبت و معنادار بر صادرات صنایع کدهای ISIC چهار رقمی هستند.
محمد مولایی؛ راضیه صحرایی
دوره 19، شماره 60 ، مهر 1393، ، صفحه 157-180
چکیده
بخش صنعت یکی از بخشهای مهم اقتصادی است و رشد و توسعه آن باعث توسعه صنعتی و اقتصادی در هر کشور میباشد. توسعه و گسترش بخش صنعت مستلزم استفاده از فناوری پیشرفته به همراه نیروی انسانی ماهر و با تجربه میباشد. عوامل مختلفی در رشد تولید و ارزش افزوده صنعتی مؤثر است که مهمترین آنها نیروی انسانی ماهر و با تجربه، ماشین آلات مدرن ...
بیشتر
بخش صنعت یکی از بخشهای مهم اقتصادی است و رشد و توسعه آن باعث توسعه صنعتی و اقتصادی در هر کشور میباشد. توسعه و گسترش بخش صنعت مستلزم استفاده از فناوری پیشرفته به همراه نیروی انسانی ماهر و با تجربه میباشد. عوامل مختلفی در رشد تولید و ارزش افزوده صنعتی مؤثر است که مهمترین آنها نیروی انسانی ماهر و با تجربه، ماشین آلات مدرن و تکنولوژی نوین و پیشرفته میباشد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر سرمایه فیزیکی، نیروی انسانی ماهر و غیرماهر بر نرخ رشد تولیدات صنعتی با استفاده از مدل رشد تعمیم یافته سولو طی سالهای 1390-1373 میباشد. در مدل رشد سولوی تعمیم یافته، گرچه پیشرفت فنی به عنوان متغیر برونزا مورد استفاده قرار میگیرد، لیکن سرمایه انسانی که مهمترین عامل مؤثر بر رشد اقتصادی محسوب میشود، به عنوان متغیر درونزا در مدل لحاظ شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که گرچه تأثیر نرخ رشد عوامل مورد مطالعه بر رشد تولیدات صنایع ایران مثبت و معنادار است، لیکن تأثیر نیروی انسانی ماهر که از آن به عنوان سرمایه انسانی نیز یاد میشود، بیشتر از نیروی انسانی غیر ماهر میباشد. بنابراین، افزایش سطح دانش و مهارت نیروی انسانی میتواند در افزایش تولیدات و ارزش افزوده صنایع ایران مؤثر باشد.
لیکن تأثیر نیروی انسانی ماهر ک