برنامه ریزی منطقه ای
بهاره کرمی؛ آزاد خانزادی؛ علی فلاحتی؛ محمد شریف کریمی
چکیده
برابری فرصتهای توسعه یکی از اهداف اجتماعی- اقتصادی و پیشنیازی اساسی برای حصول پایداری اقتصادی و پیشرفت یکپارچه کشور به شمار میرود. در این پژوهش 69 شاخص توسعه مربوط به بخشهای فرهنگی- اجتماعی، آموزشی، زیربنایی، بهداشتی- درمانی، زیست محیطی و اقتصادی جهت شناسایی و مقایسه فرصت توسعه 30 استان کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به ...
بیشتر
برابری فرصتهای توسعه یکی از اهداف اجتماعی- اقتصادی و پیشنیازی اساسی برای حصول پایداری اقتصادی و پیشرفت یکپارچه کشور به شمار میرود. در این پژوهش 69 شاخص توسعه مربوط به بخشهای فرهنگی- اجتماعی، آموزشی، زیربنایی، بهداشتی- درمانی، زیست محیطی و اقتصادی جهت شناسایی و مقایسه فرصت توسعه 30 استان کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور تعیین اوزان شاخصها از روش آنتروپی شانون و برای رتبهبندی استانها از لحاظ میزان دسترسی به فرصتهای هر بخش از روش تاپسیس استفاده شد. در نهایت با بهرهگیری از تکنیک تاکسونومی، درجه برخورداری استانها از مجموع فرصتهای ششگانه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان از وجود اختلاف و شکاف عمیق در توزیع و تخصیص امکانات و فرصتها بین استانهای کشور دارد؛ به طوری که استان تهران برخوردارترین و استانهای کردستان، خراسان جنوبی، لرستان، آذربایجان غربی و خراسان شمالی محرومترین استانها تعیین شدند. با توجه به اختلاف زیاد به مسئولان توصیه میشود اولویتهای تخصیص بودجه را با توجه به درجه بهرهمندی استانها مشخص کنند.
برنامه ریزی منطقه ای
مرتضی قاسمی
چکیده
یکی از نیازهای اولیه جامعه انسانی که با مقوله توسعه در تمام جوانب آن ارتباط پیدا کرده است و در حال حاضر یکی از نشانههای تمدن به حساب میآید، مساله زیرساخت اقتصادی است. این زیرساخت علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن توسعه، خود نیز دچار تغییر و تحول میشود. از همین رو در پژوهش حاضر با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی و منطق فازی و سیستم اطلاعات ...
بیشتر
یکی از نیازهای اولیه جامعه انسانی که با مقوله توسعه در تمام جوانب آن ارتباط پیدا کرده است و در حال حاضر یکی از نشانههای تمدن به حساب میآید، مساله زیرساخت اقتصادی است. این زیرساخت علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن توسعه، خود نیز دچار تغییر و تحول میشود. از همین رو در پژوهش حاضر با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی و منطق فازی و سیستم اطلاعات مکانی میزان توسعه زیرساخت اقتصادی در استان مازندران مورد سنجش قرار گرفته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و ماهیت آن کاربردی در نظام برنامهریزی منطقهای است. بر این اساس لایههای مکانی و اطلاعات توصیفی حملونقل، انرژی و فناوری اطلاعات و ارتباطات مستخرج از سالنامه آماری سال 1398 استان مازندران به عنوان سه معیار ارزیابی توسعه زیرساخت اقتصادی به همراه زیرمعیارهای وابسته پس از تکمیل پرسشنامه و ارزشگذاری توسط بهرهوران در محیط سیستم اطلاعات مکانی مورد ادغام قرار گرفتهاند. در نهایت نقشههای پژوهش نشان میدهد 01/49 درصد از شهرهای استان در دسته خیلی زیاد از میزان برخورداری زیرساخت اقتصادی قرار دارند. 27 درصد از شهرها در سطح متوسط و متوسط به بالا جای گرفتهاند و 23 درصد از امکانات کم و بسیار کم رنج میبرند. همچنین 39 درصد از روستاهای مازندران نیز در بهترین پهنه برخورداری از زیرساختها قرار گرفتهاند.
برنامه ریزی منطقه ای
حجتاله میرزایی؛ طاها ربانی
چکیده
سیاستگذاری توسعه منطقهای براساس ظرفیتهای موجود دانش و نوآوری مناطق از موضوعات مغفول در سیاستگذاری توسعه ایران است. در حال حاضر تفاوت جدی در ارائه راهکارها برای استانهای مختلف وجود ندارد. این در حالی است که استانهای کشور هم به لحاظ برخورداری از سطح دانش و نوآوری و هم ظرفیتهای جذب آن با هم متفاوتاند. در این پژوهش با تکیه ...
بیشتر
سیاستگذاری توسعه منطقهای براساس ظرفیتهای موجود دانش و نوآوری مناطق از موضوعات مغفول در سیاستگذاری توسعه ایران است. در حال حاضر تفاوت جدی در ارائه راهکارها برای استانهای مختلف وجود ندارد. این در حالی است که استانهای کشور هم به لحاظ برخورداری از سطح دانش و نوآوری و هم ظرفیتهای جذب آن با هم متفاوتاند. در این پژوهش با تکیه بر مبانی نوین سنجش نوآوری منطقهای و مرور تجارب، چارچوبی مناسب برای سنجش ظرفیت نوآوری ارائه و براین اساس، ظرفیت نوآروی استانهای کشور سنجیده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد به تناسب کاهش یا افزایش سطح توسعهیافتگی مناطق، ظرفیت نوآوری مناطق کم یا زیاد میشود؛ به نحوی که محرومترین استان کشور از نظر اقتصادی و با بیشترین فاصله جغرافیایی از مرکز (سیستانوبلوچستان) ازلحاظ ظرفیت نوآوری نیز پایینترین سطح را داشته است. در حالی که در مناطق پیرامون تهران چون سمنان، کرج، قزوین و قم هیچ استانی در سطوح پایین ظرفیت نوآوری قرار نگرفته است. در این میان، استانهای بوشهر و ایلام به دلیل دو فاکتور مهم 1- جمعیت اندک و 2- وجود صنایع نفت و گاز به لحاظ ظرفیت نوآوری در رتبههای اول تا پنجم قرار گرفتهاند.