زهرا عزیزی؛ مهدی پدرام؛ پگاه عزیزی
چکیده
در سالهای اخیر مطالعات گستردهای در ارتباط با چگونگی اثرگذاری باز بودن تجاری بر رشد اقتصادی در کشورها انجام پذیرفته است، این در حالی بوده که تعداد محدودی از مطالعات بر بیثباتی رشد اقتصادی تمرکز یافتهاند. گروهی از این پژوهشها باز بودن را عاملی برای دستیابی به رشد اقتصادی باثباتتر و گروهی آن را عاملی برای ایجاد بیثباتی ...
بیشتر
در سالهای اخیر مطالعات گستردهای در ارتباط با چگونگی اثرگذاری باز بودن تجاری بر رشد اقتصادی در کشورها انجام پذیرفته است، این در حالی بوده که تعداد محدودی از مطالعات بر بیثباتی رشد اقتصادی تمرکز یافتهاند. گروهی از این پژوهشها باز بودن را عاملی برای دستیابی به رشد اقتصادی باثباتتر و گروهی آن را عاملی برای ایجاد بیثباتی در اقتصاد دانستهاند. ازاینرو، نتایج واحد و یکسانی را تأیید نکردهاند. یک دلیل مهم برای این ابهام میتواند ساختار تجارت و صادرات کشورها باشد. وابستگی صادرات به چند کالای خاص سبب میشود هنگام بروز یک اختلال در صادرات، بخش وسیعی از تولید و درآمدهای ارزی کشور با مشکل مواجه شود. ازاینرو، در مقاله حاضر، علاوه بر بررسی نحوه اثرگذاری باز بودن تجاری بر بیثباتی رشد اقتصادی، نقش متنوعسازی صادرات در این ارتباط مورد بررسی قرار میگیرد. بدین منظور از دادههای 18 کشور منتخب درحالتوسعه، طی سالهای 2015-1980 استفاده و دو الگوی پنل برآورد شده که الگوی اول بدون در نظر گرفتن تنوع صادراتی بوده و الگوی دوم با وارد کردن این متغیر به صورت متقاطع با باز بودن تجاری، برآورد شده است. نتایج پژوهش بیانکننده این است که هرچه میزان باز بودن تجاری بیشتر شود، به دلیل انتقال شوکهای خارجی به اقتصاد، بیثباتی رشد اقتصادی افزایش مییابد، اما تنوع صادراتی میتواند به کاهش بیثباتی رشد اقتصادی ناشی از تجارت جهانی کمک کند.