@article { author = {Abdoli, Ghahreman and Khirandish, Ali}, title = {A Game Theory Model of Economic Opportunistic Bidding and Claim with a Case Study in Iran}, journal = {Iranian Journal of Economic Research}, volume = {14}, number = {43}, pages = {111-140}, year = {2010}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {1726-0728}, eissn = {2476-6445}, doi = {}, abstract = {Many governments and private projects are done by contractor. They get projects in a competitive bid auction environment. A contractor in order to overcome to other competitors in a bid auction, opportunely cuts down biding price(bids project at or below minimum profit level) and wins the contract, and hopes to recover the loss (or less profit) from this action ,through negotiations or claims. Based on a dynamic game theory model, the opportunistic winner would request a compensation for the damage incurred by the party after the contract start. After a claim filed, the owner offers to negotiate with the builder. Nash equilibrium solution of this model is negotiating and settling, not going to court. Appling Rubinstein (1982) bargaining theorem the possible range of negotiation settlement is obtained. The lower bound of this range is minimum gain of builder from claim and maximum bound is maximum loss of owner in claim. In the application case, the opportunely and the claim amount are obtained between the ranges implied by the theoretical model}, keywords = {Claim,opportunistic bidding,Game Theory,dynamic game}, title_fa = {مدل نظریه بازی فرصت‌طلبی اقتصادی در مناقصه و کاربرد موردی آن در ایران}, abstract_fa = {یکی از روش‌های جدید برای برنده شدن در مناقصه‌ها این است که پیمانکار در زمان اعلام قیمت پیشنهادی، قیمت را پایین می‌دهد تا در حین انجام پروژه مبلغ قرارداد را با اقامه دعوی بازپس گیرد. اصطلاحاً به این عمل فرصت‌طلبی در مناقصه می‌گویند. با استفاده از نظریه بازی‌ها می‌توان نشان داد که پس از فرصت‌طلبی در مناقصه، پیمانکار اقدام به طرح دعوی با مبلغی که تابعی از شرایط پروژه است، می‌نماید. در مقابل، کارفرما نیز که از فرصت‌طلبی اولیه پیمانکار منتفع شده است، اقدام به چانه‌زنی و مذاکره با پیمانکار می‌نماید. در نهایت، تعادل نش به دست آمده، مسأله دعوی طی انجام چانه‌زنی و توافق طرفین حل شده و کار به دعوی دادگاهی نمی‌رسد. با قضیه مذاکرات رابینشتین، می‌توان حدود حداقل سود مورد نظر پیمانکار در طرح دعوی و بیشترین میزان ضرر مد نظر کارفرما را در حین دعوی به دست آورد. نرخ مذاکره‌ای که طبق تعادل نش این بازی در حین مذاکره مورد تأیید طرفین قرار می‌گیرد نیز در بازه بین همین حدود حداقل سود پیمانکار و حداکثر ضرر کارفرما قرار می‌گیرد. در این پژوهش نیز ارقام واقعی فرصت‌طلبی انجام شده توسط پیمانکار و میزان دعوی انجام شده، هم در بازه مدل مطرح شده قرار گرفته و هم با ارقام به دست آمده از قضیه رابینشتین مطابقت دارد. در نهایت، کارفرمایان و برگزارکنندگان مناقصات می‌بایست با در نظر گرفتن عوامل اصلی به وجود آورنده دعاوی، با برگزاری دقیق‌تر مناقصات و شفاف‌سازی قراردادها در جهت کاهش این عوامل و انجام هر چه بهتر پروژه‌های خویش اقدام کنند.  }, keywords_fa = {دعوی,فرصت‌طلبی در مناقصات,نظریه بازی‌ها,بازی‌های پویا با اطلاعات کامل}, url = {https://ijer.atu.ac.ir/article_3449.html}, eprint = {https://ijer.atu.ac.ir/article_3449_a40d06978088310cf6c116faf94af346.pdf} }