حسین راغفر؛ نرجس آجورلو
چکیده
هدف این مقاله، محاسبه ارزش در معرض خطر پرتفوی ارزی یک بانک نمونه با استفاده از روش GARCH-EVT-Copula (GEC) است. عمدهترین چالشی که امروزه صنعت بانکداری با آن مواجه بوده، درک مفهوم ریسک و به دنبال آن، اندازهگیری و کمی کردن ریسک است. روشهای مختلفی برای اندازهگیری ریسک وجود دارد، اغلب این روشها توزیع مشترک شناخته‌شدهای برای سبد ...
بیشتر
هدف این مقاله، محاسبه ارزش در معرض خطر پرتفوی ارزی یک بانک نمونه با استفاده از روش GARCH-EVT-Copula (GEC) است. عمدهترین چالشی که امروزه صنعت بانکداری با آن مواجه بوده، درک مفهوم ریسک و به دنبال آن، اندازهگیری و کمی کردن ریسک است. روشهای مختلفی برای اندازهگیری ریسک وجود دارد، اغلب این روشها توزیع مشترک شناخته‌شدهای برای سبد دارایی فرض میکنند، بهطور معمول توزیع مشترک نرمال در مدلهای تجربی مورد استفاده قرار میگیرد، اما توزیع داراییها در اغلب موارد دنباله پهن هستند، در نتیجه، فرض نرمال بودن توزیع مشترک بازدهی میتواند به برآورد نادرست VaR منجر شود. در این مقاله، توزیع مشخصی برای سبد دارایی فرض نمیشود. این مقاله از مدل خودرگرسیون همراه با ناهمسانی واریانس آستانه‌ای (GJR-GARCH) برای توزیع بازدهای متغیر در طول زمان داراییهای فردی، همچنین تئوری مقدار فرین برای توزیعهایی که دنباله پهن هستند و توابع کاپولا برای ساختار وابسته به تمام داراییهای یک سبد دارایی استفاده کرده است. در این تحقیق، ارزش در معرض خطر از روشهای واریانس-کوواریانس و شبیهسازی تاریخی نیز محاسبه شده است. در نهایت، با استفاده از آزمون کوپیک که یکی از روشهای پیشآزمایی ارزش در معرض خطر است، اعتبار مدلها مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. نمونه آماری این مطالعه را نرخ‌نامه های روزانه ارزهای دلار، یورو، وون کره، ین ژاپن، لیر ترک و درهم امارات در بازار از تاریخ 1/1/1386 تا تاریخ 31/1/1391 تشکیل میدهند، همچنین سبد ارزی یک بانک نمونه در تاریخ 31/1/1391 مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج حاصلاز تحقیق، ارزش در معرض خطر محاسبه شده توسط مدل GECنسبت به دو مدل دیگر بیشتر است و براساس نتایج به‌دست آمده از آزمون کوپیک، اعتبار و دقت مدل GEC نسبت به دو مدل دیگر بیشتر است.
میرحسین موسوی؛ حسین راغفر؛ منصوره محسنی
دوره 18، شماره 54 ، فروردین 1392، ، صفحه 119-152
چکیده
هدف این مقاله برآورد ارزش در معرض خطر یک سبد سهام منتخب است. برای این منظور از روش گارچ[1] کاپولای شرطی[2] استفاده شده است که ترکیبی از توزیع کاپولا و تابع پیش‌بینی حاصل از مدل‌سازی گارچ است. در این روش با اتکاء به تئوری کاپولا توزیع مشترکی برای داراییها در نظر گرفته میشود که فارغ از هرگونه فرض نرمالبودن و همبستگی خطی ...
بیشتر
هدف این مقاله برآورد ارزش در معرض خطر یک سبد سهام منتخب است. برای این منظور از روش گارچ[1] کاپولای شرطی[2] استفاده شده است که ترکیبی از توزیع کاپولا و تابع پیش‌بینی حاصل از مدل‌سازی گارچ است. در این روش با اتکاء به تئوری کاپولا توزیع مشترکی برای داراییها در نظر گرفته میشود که فارغ از هرگونه فرض نرمالبودن و همبستگی خطی است. دادههای مورد بررسی، قیمتهای روزانه سبد دارایی یک شرکت سرمایهگذاری منتخب متشکل از 17 سهم است. بازه زمانی مورد بررسی از تاریخ 3/7/1386 تا 24/12/1390 میباشد. نتایج تحقیق نشان میدهد که مدل کاپولای گوسی با توزیع حاشیهای نرمال و کاپولای گوسی با توزیع حاشیهای تیاستودنت عملکرد مناسبی نسبت به روشهای شبیهسازی تاریخی و واریانس- کوواریانس در برآورد ارزش در معرض خطر دارند. هر دو مدل دارای سطح اطمینان 99 و 95 درصد هستند
[1]. Generalized autoregressive conditional heteroskedasicity
[2]. Conditional GARCH Capola
